مردم،دشمن نادانسته های خویش اند. "حضرت علی (ع) "

جهل و نادانی تاریکی است و آموختن چراغی فروزنده برای پیمودن راه،ماندن در نادانی دل خوش ماندن است و عادت کردن در فضایی راکد و نتیجه این رکود عدم پیشرفت و بالندگی و رشد. آموختن ، روح تشنه را سیراب و ذهن پرسش گر را راضی می کند و تلاش برای رسیدن به حقیقت ، راه را هموار و انسان را به آگاهی رهنمون می دارد. هر قدر خردمندی بیشتر شود آگاهی از کم دانستن بیشتر می شود و این آغاز راه است برای دانستن بیشتر تا عطش روح را با دانش حقیقی سیراب نمود. کوتاه سخن اینکه اکثریت انسان ها چون از مطلبی آگاهی ندارند آن را انکار کرده یا با آن نظریه و عقیده به دشمنی برمی خیزند و آن را نمی پذیرند ولی آیا هر آنچه که جدید و تازه است صد در صد اشتباه و یا غیر قابل قبول است و یا باید در زندگی روزمره راه های تازه و جدید را با استعانت از نیروی تفکر و تعقل ، تجربه و جست و جو کرد تا از دل نا دانسته ها به دانسته ها رسید؛ به کار بست و از این شیرینی این تلاش و این طلب لذت برد

پروردگارا: دانایی از راز هستی را بر جانمان بچشان و ما را از دانشی که موجب غرور شود بر حذر دار ! آمین

منبع:نهج البلاغه:حکمت 172 ص 501

دو هفته نامه موفقیت